Jerry K Reed (D) Blues De Bierboer Hamme (08-05-2024) reporter & photo credits: Marcel info band: Jerry K Reed info club: De Bierboer © Rootsville 2024

Altijd fijn als je geen verre verplaatsingen moet doen om naar een optreden te trekken. Nog beter zelfs als je in je eigen gemeente kan blijven, en in mijn geval, doet dit zich niet dikwijls voor. En bovenal, als de locatie top is, dan is het plaatje helemaal compleet.

Verrast toen ik vorige week bericht kreeg van Jerry, die mij totaal onbekend is. Hij had ons verslag gelezen van de gig van Vincent Slegers en vroeg of wij dat voor hem ook konden doen. Waarom niet, dacht ik dan en het is toch bij de deur, dus bevestigd.

Jerry K. Reed is voor mij een totaal onbeschreven blad, dus diende ik wat opzoekwerk te doen op het 'world wide web'. Jerry is een soloartiest uit Hamburg, die staat voor een gereduceerde maar soulvolle mix van blues en jazz, terwijl hij zijn verhalen over het leven vertelt. Sommigen zijn niet gemakkelijk om naar te luisteren, maar er is altijd een sprankje hoop en de meeste van zijn verhalen worden gedreven door een ironisch gevoel voor humor. Hij bracht zijn eerste EP ‘Facets’ uit in 2018, zijn eerste volledige LP ‘Vol. I’  in 2020, en het volgende album “Vol II” is ondertussen ook net uit.

Terwijl hij voortdurend aan nieuwe nummers werkt, wil hij altijd zoveel mogelijk live spelen, waarbij het niet uitmaakt of dat in een sombere, met rook verzadigde bar is of in een huiskamer voor een paar luisteraars. In dit geval was het in een bierwinkel. Moet kunnen mijn gedacht !

En inderdaad, fijne setting, ik kon mij zo in mijn huiskamer wanen, behalve dat ze hier een fantastische bierkeuze hadden. Maar daar kwam ik natuurlijk niet voor. Ik had al wat van gedachten kunnen wisselen met Jerry en het is een heel fijne kerel.

Jammer dat de man voor enkel een handvol luisteraars moest spelen. We moesten ons alvast niet verwachten aan gierende gitaarsolo’s gekoppeld aan de gekende covers . Neen, we kregen een zeer laid-back avond vol met eigen geschreven songs en hier en daar een cover, die dan zo bewerkt was dat deze compleet paste in Jerry’s concept. Maar laat ons niet op de zaken vooruitlopen.

Met ‘Hell Hound’ en ‘Hanging Around’ ging deze gig van start zowaar onder het toeziend oog van Koning Boudewijn en Koningin Fabiola. Smooth en jazzy en met een fijne gitaarsound. Meteen erna kregen we al de eerste cover en Jerry serveerde een fijne ‘Summertime’ op zijn eigen wijze, traag en vol passie.

Hij gaat verder met ‘Mell-An C.’, ‘Telling’ en ‘Springbreeze’. Zijn songs zijn redelijk zwaar beladen en komen wel binnen met zijn doorleefde stem. Hij schrijft over zijn eigen leven en belevenissen, wereldproblemen, genderproblematiek en nog zo veel meer. Eigenlijk is hij een soort “storyteller”. Hij vertelt verhalen die hij op muziek zet. Met ‘Blue’ en ‘Ray’s A Laugh’ wordt het eerste gedeelte afgesloten.

Korte pauze, maar dan wel heel kort, en Jerry ging alweer aan de slag. Op dezelfde voet ging hij verder en als ik een punt van kritiek heb, dan is het dat er weinig variatie inzit. Ik bedoel hiermee dat het smooth tot heel smooth is en dat ik ergens in de set een iets vrolijker nummer had verwacht, waardoor het op de lange duur toch iets langdradig werd.

Er werd ingezet met “1%” en ‘Hometown’. ‘128’ ging dan weer over Perseïden. Zijn nummers zijn wel heel knap en dan denk ik bijvoorbeeld aan ‘Summer Flair’ of ‘Mr. Jailor’. En wat te denken van ‘Perspective’ song over mensen die het niet meer zien zitten, niet echt vrolijk maar het komt wel binnen. Zo zit de muziek van Jerry in elkaar en dit tot de laatste noot van de avond. Hij wist ons op het einde nog te verrassen met zijn eigen versie van Lou Reed’s ‘Perfect Day’, wat meteen ook de avond mocht afsluiten.

Beetje gemengde gevoelens na deze gig. Jerry is een fijn mens die duidelijk gepassioneerd is door hetgeen hij doet. Zijn songs reflecteren zijn persoonlijkheid en komen soms wel zwaar binnen. Muzikaal zit het wel snor maar iets meer variatie mag wel, but who am I ?

Marcel